Er waren vorige week een heel weekend lang belangrijke football wedstijden dus moest er elke dag samen gegeten en gedronken worden met de buren. Het was nog een lang weekend ook, wat wil je nog meer.
Zoals altijd de mannen voor de TV en de vrouwen in de keuken.
En Imogen praatte het liefst de hele middag tegen Casey, die dat wel gezellig vond. Hij begint nou dingen leuk te vinden dus kan ik hem af en toe even neerleggen zonder dat ie begint te huilen.
Samen TV kijken.
In de tweede week van de schoolvakantie is het hier op onze achterstraat elke dag feest geweest, of oorlog eigenlijk. Meisjes tegen de jongetjes met waterpistolen en een paar honderd ballonnetjes zijn er doorheen gegaan.
Jess van de buren en Brooke.
Kijk eens wat een leuk pakje Casey aan heeft, dat heeft ie van Carina Keizer gehad, uit haar eigen webshop.
Ze heeft er hele leuke spullen te koop, van alles voor kinderen en kinderkamers.
Ga maar eens kijken op www.royaltykids.nl
Terwijl ik De Zomer Voorbij volg op het internet, is hier echt de winter voorbij en gaan we voor de eerste keer dit seizoen weer naar ons zwembad.
Het water is nog wel erg koud.
Afgelopen zondag was de tweede keer dat we bij de surfclub waren, al om 8 uur s'ochtends.
Dat wordt vaste prik de hele zomer want Corey is lid geworden.
Een echte Life Saver in opkomst.
Dit vindt ie leuker dan rugby.
Als die jongetjes met z'n allen achter die ene bal aan hollen dan heeft hij zoiets van 'laat maar, die bal mogen ze van mij wel hebben'.
Maar zand en water daar is helemaal in thuis.
En het allerleukste vindt ie dat zijn Opa hier al jaren komt met Scott z'n broer en zijn gezin, dus hij kookt de worstjes op de barbeque de meeste weken en loopt daar gezellig alles te regelen. Denkt ie. Haha. Gevaarlijk in een keuken vol vrouwen.
En Dot zit daar ook lekker met de krant, hebben wij een goeie oppas voor Casey.
De zee was vandaag niet geschikt voor de kleintjes dus zijn ze om de hoek gelopen naar de Tallebudgera Creek.
Deborah komt ook elke week, Dylan is ook lid geworden want ze vond het een goed idee dat de jongetjes beter leren omgaan met de zee omdat we zo vaak naar het strand gaan.
Goed kunnen zwemmen dat is niet genoeg, Scott z'n broer is life saver en die vertelde dat ze laatst een Amerikaans olympische zwemkampioen uit het water moesten redden.
Als je niet weet hoe je met de golven en de stroming enzo moet omgaan dan ben je zo opeens verdronken.
Phil, de vriend van Deborah.
Onder deze bobbel met zand ligt een baby walvis begraven. Die kwam ziek aanspoelen in Juni 2010 en ze hebben nog geprobeerd hem naar de zee terug te krijgen maar hij is overleden.
Er is toestemming gevraagd aan de Aboriginal stam van wie dit stuk land oorspronkelijk was, of ze hem hier mochten begraven.
Het nieuwsartikel: Klik hier
Scott ging een uurtje spartelen op zijn plankie.
Ojee daar gaan we weer... kladdegat.
Ik heb een lekkere taart gebakken want vanochtend zag ik mijn Pijtjes Tiny en Yvonne, die zijn hier op kraamvisite!!!
Ze slapen op Mount Tamborine bij Cees en Roz en gaan ook naar Jannig en Malcolm en ze komen bij ons ook natuurlijk.
Ze hebben hun dagen een beetje gepland vandaag en het wordt druk voor ze.
Pijtje Yvonne in November 2006 met Corey, die was toen 6 maanden oud.
Terwijl ik al mijn kadootjes uitpakte hield Corey Roz goed bezig.
Dit is weer zo'n kado waar ik zo blij om ben dat ik wel kan huilen van geluk!
Het is het tafelkleedje dat al voordat ik geboren was op de keukentafel lag bij mijn Oma in de keuken.
Dit is net als dat muisjes potje en het doosje waar de speldjes voor m'n oma d'r krulspelden in zitten, die ik als kleuter aan me moeder mocht geven vanaf m'n oma d'r schoot.
Dat doosje had mijn moeder van mijn oma gehad toen ze in de jaren '60 in Australie woonden, er zaten chocolaatjes in. Toen de chocolaatjes op waren heeft me moeder dat doosje weer terug aan mijn oma gegeven en daar hebben altijd haar speldjes in gezeten.
En zo hebben ze weer iets gevonden dat ik heb gekregen, zitten in dit kleedje een jaar of 40 aan tranen, geluk en verhalen van al mijn lieve ooms, tantes, neefjes en nichtjes.
En dat mag ik nou allemaal op mijn tafel hebben.
Wat een kado.
Dat doosje. Ze heeft er zelfs vier speldjes in laten zitten voor me.
Deze heb ik in 2008 gehad.
En hieronder het briefje dat erin zat.
Vandaag was een hele belangrijke dag voor me want na 17 jaren hier ben ik vandaag officieel Australier geworden!
Ik was wettelijk verplicht om deze plechtigheid bij te wonen en een paar zinnen tegelijk met alle andere verse Australiers te zeggen, dat we beloven goede Australiers te zijn enzo.
Ik hou nog wel mijn Nederlandse nationaliteit hoor ik eet nou gewoon van twee walletjes.
Iedereen mocht op de foto met de burgemeester van de Gold Coast.
Wederom genoten van je blog en foto's!
ReplyDeleteWow, wat lijkt Casey op Corey zeg, helemaal op die foto waar ze samen tv kijken.
Liefs,
Marga