Toen Scott bij Olympus werkte vorig jaar, raakte hij aan de praat met zijn collega Tina.
Ze vroeg hem waar hij woonde. "O aan de Gold Coast". "Ik ook" zegt ze. "Ja niet bij het strand hoor, even daarvoor, achter Dreamworld." "Wij ook" zegt ze.
En na een paar minuten over en weer bleek dat ze pal achter ons woonde en we haar oudste dochtertje, Emilie, al kenden want die speelde vaak bij buurvrouw Alison thuis.
Tina en Thomas woonden in een huurhuis achter ons en toen het huis tegenover ons te koop werd gezet, hebben ze dat gekocht in oktober.
Wij zijn blij dat ze blijven want we hebben er weer leuke buren bij.
Ze komen uit Engeland en wonen hier nou twee jaar. Dus af en toe nog een beetje heimwee maar dat schudden we er wel uit.
De drie meisjes hebben nog een Engels accent, de twee kleintjes helemaal, zooo schattig.
Ze komen uit Engeland en wonen hier nou twee jaar. Dus af en toe nog een beetje heimwee maar dat schudden we er wel uit.
De drie meisjes hebben nog een Engels accent, de twee kleintjes helemaal, zooo schattig.
Emilie
Harriet en Sophie
Zondag ochtend bij de surf club.
Aankomende zondag is alweer de laatste keer, dan is het afgelopen tot oktober.
Over een paar weken gaat Corey weer rugby spelen. Ook al fladdert en huppelt hij over het veld, wil ie het toch weer een seizoen doen.
Dan leert ie evengoed waar het over gaat en kan ie erover meepraten later. Want een speler zal ie van ze leven niet worden.
Het was vloed dus was het om de hoek te doen.
Opa wil bij Casey blijven, die loopt alleen even met mij mee en dan willen hij en Dot weer met Casey spelen.
Scott had Corey al om de hoek gebracht met de groep, die komt terug rennen want die wil surfen.
Meteen na de surf club had Corey een verjaardag feestje van Thomas uit zijn klas.
Zijn moeder Wendy is van Nederlandse ouders en spreekt zelf ook best goed Nederlands.
Thomas en zijn twee broers helaas niet.
Ik moet het met Casey langer volhouden, Corey verstond veel toen hij klein was en toen is het verwaterd jammer genoeg.
Scott praat natuurlijk geen Nederlands dus het leven hier in huis speelt zich af in het Engels.
Hij heeft er wel interesse in en vindt het leuk dat ik Nederlands tegen Casey praat dus nou is mijn kans om het met hem ook weer op te pikken.
Hij kijkt ook graag DVD's in het Nederlands, alleen Bob en Thomas raakt ie niet meer aan, dat is voor baby's zegt ie glashard.
Binnenkort gaan we weer alle Bob de Bouwer en Thomas DVD's spelen voor Casey in het Nederlands, ik ben toch zo blij want ik mis Bob en Thomas!
Zijn voortand hangt nog aan een draadje.
Elke dag steekt ie een andere kant uit, de ene keer naar links, de andere keer naar rechts. Maar eruit vallen doet ie mooi niet.
Ik ga zijn pittige tandjes missen.
We zijn nou drie dagen verder en hij is er nog steeds niet uit.
Op Valentijnsdag stond dit in de keuken op me te wachten s'ochtends vroeg.
Jammer dat ik het midden in de nacht al had gevonden toen Casey vervelend was en ik naar beneden ben gegaan met hem.
Zoals altijd ook weer een kaart vol liefs, hij schrijft altijd een heel verhaal.
Corey glunderde want hij ging met ons eten bij kaarslicht en kreeg ook een kaart en een chocolaatje.
Hij wreef steeds over mijn hand tijdens het eten en zei "mummy I'm your Valentine".
Zucht.... zok genieten...
Ja dat jongetje die mijn zoenen afveegt op school, hetzelfde ventje.
Hij geeft zijn broertje minstens 25 zoenen elke ochtend al voor het ontbijt.
No comments:
Post a Comment