Zondag was het vaderdag. Hier wordt het op de eerste dag van de lente gevierd.
En Scott viert het helemaal alleen aan tafel. Hij heeft zijn kadootjes al in bed gehad en de kinderen hebben andere belangrijke dingen te doen.
Gelukkig heeft ie de hond nog, die blijft daar de hele ochtend zitten voor het geval er iets van tafel valt, dan pakt ze het op en geeft het weer terug. Niet.
Hij heeft wat met afstandbedieningen, hij klimt op stoelen en tafels om hem te pakken. En dan meteen met dat ene vingertje op de knopjes.
Twee seconden voordat het afgepakt werd en hij niet meer zo lief lachte.
Het was lekker weer, we gingen al vroeg naar het strand bij Burleigh Heads.
Ja het is nog steeds vroeg ook al hebben we de krant al gelezen bij het ontbijt. We zaten al om 6 uur buiten namelijk.
Deze tijd van het jaar migreren de walvissen naar het zuiden, ze zijn al een week of twee te zien.
Niets te bekennen vandaag natuurlijk.
Hij wil zijn handjes en voetjes niet vies hebben, daar heeft ie echt een hekel aan.
Dat blauw/gele koeltasje, die kreeg ik in Mei 2005 van onze ivf specialist en daar zaten mijn prikken in om de eitjes te groeien waarvan Corey gemaakt is.
Ik blijf wel even bij het tafeltje zitten want hij zal zo wel terug komen, de zon komt en gaat en het is best fris.
Nee he... hij gaat er echt in!
En hij blijft erin.
Ik zie hier vandaan zijn lippen blauw kleuren.
Echt, het is ijskoud, je tenen krullen ervan op. Verder ga ik er ook niet in.
Hij wil absoluut geen zand aan zijn vingertjes of voetjes en wil niet van de handdoek af.
Kijk hem eens fronsen.
Ze hebben precies dezelfde frons.
Gelukkig kijkt hij nooit lang boos, wat is ie toch een blij ventje.
Ja hoor het gaat gebeuren...
S'avonds moest Corey zijn werkstuk afmaken, ze moeten een bordspel zelf maken.
Ik haat werkstukken. Ik haat het. Vroeger al en nou nogal.
Als je eenmaal op gang bent gaat het wel maar het begin maken daar heb ik toch zo'n hekel aan. En Corey ook dus samen zaten we er tegenop te hikken.
Scott zegt dat ie het best graag doet maar die zegt zoveel, geen woorden maar daden hebben we nodig!
Gelukkig is het helemaal goed gekomen.
Op naar het volgende werkstuk.
En huis vol leuk speelgoed maar het plastic kastje moet het elke dag ontgelden.
Veel plezier allemaal dit weekend!
Of je nou voor goud gaat of op vakantie.
No comments:
Post a Comment