06-12-2013




We hadden een ritje door Brisbane want we gingen bij Allen en Carmel op bezoek.
Die waren in maart 2012 dat klooster aan het opknappen.
Op de link hieronder zijn die foto's en een verhaaltje erover te vinden, ga maar even kijken dan kun je zien hoe mooi het is geworden:

Maart 2012


Ik mis Brisbane toch wel hoor, en vooral mijn ritje van 30 km op de fiets met Corey achterop, zondag ochtend rond 6 of 7 uur.
Nou dat we dichter bij het strand wonen zou ik alleen nog maar verhuizen om nog dichter bij het strand te komen, maar de stad heeft toch ook wel wat.

  


In de keuken bij Allen en Carmel.









Dit fornuis is door een Duitse familie meegenomen helemaal uit Duitsland en de vorige eigenaar komt een keer langs om het hele geval uit te leggen aan Carmel want het kan heel veel dingen maar je moet het net even weten.







En omdat het vlakbij was, het ouderlijk huis van mijn moeder, waar ze 12 jaar gewoond hebben van haar 7e tot haar 19e.



Hij is iPhone gek.
Ik heb hem een nep iPhone gegeven met knopjes en geluid en al, net als een echte, maar hij had het meteen door en smeet hem door het huis heen.


Eric kwam mijn arme planten verzorgen/verminken/redden.
Wat moet je ermee... hij denkt net als mij dat ze eruit kunnen en we maar overnieuw moeten beginnen.


Even lunchen samen.




Corey had een feestje... leuk, paaldansles. Kan ooit nog eens van pas komen.


Stait ie al? Joa ij stait.


Uiteten voor de 17e verjaardag van onze lieve Jess.

  

Ome Nathan en Grant.
  

Oma, Imogen en Opa.




Gevaarlijk deze twee.


Zondag middag kwam Bernice, die bleef gezellig twee nachten slapen.


Corey is een tijdje geleden met karate begonnen vindt het geweldig. 


En toen... las ik de blog van Francine en waren ze allemaal ziek, spugen spijgen spogen dit is niet gelogen... ze hebben ons via het internet aangestoken!

Casey begon zondag middag al met overgeven, maandag middag bij thuiskomst lag Scott half dood op de bank, 9 uur s'avonds begon Corey en tot slot Bernice, die mijn rechter hand was terwijl ik in de nacht van kamer naar wc naar kamer rende met handdoeken, emmertjes, lakens en washandjes, begon om 2 uur s'nachts ook.

Bleekwater, en veel. 

Ik denk shit, wie moet mij nou verzorgen straks als ik het heb?
Maar ik heb erg veel mazzel gehad want ik heb het niet gehad, geen klein beetje ook.
  

Allemaal in de lappenmand. 
Bernice kon niet naar huis want die kon niet eens rechtop staan, vergeet autorijden maar.
En Andrew zit hier toch ook niet op te wachten dus blijf maar lekker hier totdat het over is.
   


Corey mocht de avond ervoor en de avond daarvoor ook al een bekertje melk en een koekje voor de kerstman klaar zetten zodat hij een kadootje in zijn stocking kon stoppen s'nachts.

Hij vroeg zich af of Santa teleurgesteld in hem zou zijn als hij weer wat voor hem achterliet en een kadootje verwachtte.
Ik zeg dan schrijf je toch naar hem om te zeggen dat je de hele nacht ziek was, dat begrijpt hij vast wel hoor.



Natuurlijk wel krijg jij een speeltje lief ventje.



Gelukkig was hij weer beter voor het feestje in de klas voordat de grote zomervakantie begon deze week.



Grandma ook weer op de been, Pa weer aan het werk, rust in huis.


En dit heb ik zo lang mogelijk uitgesteld maar het zag er niet meer uit, het moest eraf, zijn eerste baby haartjes...
Ik heb zoveel mogelijk haar in een zakje gestopt.


Hij had het niet eens in de gaten want hij mocht met de telefoon van Grandma spelen.


Corey neemt 'selfies' in de auto.

Vandaag is de eerste dag van de grote vakantie en Casey is in de creche dus zijn Corey en ik lekker samen op pad.
We gaan naar Surfers Paradise want Ton Dijkgraaf is hier voor zijn jaarlijkse vakantie met zijn vrouw Rebecca en kinderen Joshua en Isabella.







Ze renden meteen samen weg en stopten pas met spelen toen we weer weg moesten om Casey op te halen.
Een jaar sinds ze elkaar gezien  hebben maar net alsof het vorige week was.






En ik noem geen jarigen meer hier maar CAMILLA!! Gefelicteerd!!!

En bedankt Helen... stuurt ze me net een bericht: "Ik ga nu kaarten halen voor de reunie van Veronica Vraagteken Wir War Blokhut Puul, kom je?
Zie je al je bekenden in 1 keer en hoeft je niet op bezoekjes."

"Zal ik een kaart halen voor het geval?"






No comments:

Post a Comment