23-05-2014

Zondag ochtend waren we al vroeg op pad, we hadden hier en daar afgesproken en hadden rond een uur of 2 s'middags al een aantal kilometers afgelegd.
Gelukkig werden we als laatste stop bij Eric en Fran verwacht en daar kregen we een lekkere warme plak cake en een erg lekker sterk kopje koffie.

Ik mocht twee plakken want ik had zaterdag per ongeluk teveel gerend.
Me buurvrouw stuurde me vrijdag avond een berichtje of ik s'ochtends mee wilde om haar auto bij de garage te brengen en dan terug naar huis te rennen.
"Welja" zei ik... dan neem ik dat vierde glas wijn maar niet.
Om 7 uur kwam ze me halen en toen we de auto achterlieten bij de garage keken we elkaar aan en zeiden... "misschien is het verder dan we ingeschat hadden."

Maar goed, we moesten maar gaan rennen want Corey moest voor 8:30 uur van huis om een rugby wedstrijd te spelen dus ga rennen en blijf rennen was het motto.
Uiteindelijk werd het 11 kilometer, zo ver heb ik van me leven nog nooit gerend en heb ik ook nog nooit WILLEN rennen!
Maar er zat niks anders op en het was niet eens zo erg ook, we hadden nog wel een stukje kunnen blijven rennen vonden we zelf.

Meer cake voor mij, schuldvrij, joepie.

We hebben een ventje van 8 die niks lust en eentje van bijna 2 die alles lust en van schoot naar schoot gaat om meer te krijgen.
Hier heb ik echt voor gebeden, eentje die eet!

Meer, snel!!

Poppy en Dot kwamen maandag eten, gezellig ook voor de kinderen.

Dinsdag ochtend mocht Corey lekker in zijn pyjama blijven zitten want hij bleef een dagje 'ziek' thuis van school.
Hij had maandag middag koorts maar dinsdag stuiterde hij alweer door het huis heen.

Als ik Helen aan de telefoon sprak dan was Emily vaak in de achtergrond aan het vragen of ze nog meer koekjes mocht en dan zei ik altijd "had ik dat probleem maar met Corey".

Casey weet precies waar de koekjes zijn en trekt me mee naar de keukenkast om even duidelijk aan te geven wat hij wil.

Daarna blijft hij het liefst de hele dag in die kast staan of zitten, wachten op de volgende ronde.

En toen werd hij moe... en ging lekker naar zijn bedje.