04-07-2014



Het was weer gezellig bij ons thuis met dit keer brand in de meterkast buiten.
De stroom viel uit en ik hoorde een 'boem' buiten dus ging effe kijken en zag overal rook.
Er was dus wel echt een brandje in de kast, grote paniek!

Meteen de brandweer gebeld maar gelukkig is het met een sisser afgelopen want alle stoppen waren doorgeslagen.
We moesten wel het huis uit zodat ze konden kijken met een speciaal apparaat of er geen brand in de muren was ontstaan, dus snel me harde schijf gepakt met me hele leven aan foto's erop en naar Tina en Thomas gegaan.

We zouden rond die tijd vertrekken om een nachtje bij Bernice en Andrew te slapen dus we hadden mazzel dat we nog niet weg waren.

Toen ik de brand ontdekte had ik Kerrie aan de telefoon en riep uit "my box is on fire!"
Letterlijk vertaald: "Mijn doos staat in de brand!"

Dus Craig, die aan het werk was, kwam in zijn volledige politie pak met alle toeters en bellen aan zijn lijf in een grote politie auto langs, stapte uit en zegt met een grote grijns "dus je doos stond in de brand hoorde ik...."



Het brandje was om 10:30 en om 15:30 was alles pas weer op de rit en konden wij aan ons ritje van anderhalf uur beginnen, de bergen in naar Bernice en Andrew.
Na een dag vol sensatie was dit wel perfekt om tot rust te komen...

Voor de zekerheid wel even buur vrienden Tina en Thomas de sleutel en afstandbediening van het alarm gegeven om af en toe een kijkje te nemen.



Bernice en Andrew waren erg blij dat we er eindelijk waren en we werden weer liefdevol verzorgd.



Het is geweldig mooi wakker worden hier, en erg koud! Rondom het vriespunt s'ochtends vroeg.




Jij mag binnen blijven met deze kou.




Corey is met zijn huiswerk bezig en Scott is de nieuwe laptop van Bernice aan het opzetten.



In de grond hier zit veel kristal en omdat wij kwamen heeft Andrew speciaal voor Corey met de traktor de prut los gemaakt zodat hij kristallen kon zoeken want dat vindt ie zo leuk.









Hier knutselt Andrew met antieke meubels die hij in zijn winkel verkoopt.


Het zit er alweer op jammer genoeg, dag hoor!




Imogen kwam een dag spelen met Corey, ze kwam in haar lekkere warme huispak en Corey deed uit de douche in plaats van kleren gewoon weer een schone pyjama aan s'ochtends want het was een koude dag.


S'avonds heeft Kerrie ons verwend met lam dat van het bot af viel als je er naar keek, zo erg lekker.
Scott heeft Craig de hele dag geholpen met tegelen, vandaar.


De volgende ochtend zat Corey nog steeds in zijn pyjama... rond het middag uur hebben we hem weten te overtuigen dat hij nog geen seniele oude man is en ooit weer gewoon kleren moet gaan dragen, niet steeds een verse pyjama pakken.

Maar goed, toen kwamen onze vrienden mijn bokkepootjes proeven want die kennen ze hier niet.
Je kunt ze wel geimporteerd kopen nou in de supermarkt maar alleen de Nederlanders kopen die dingen maar ze zijn veeeeeeel lekkerder als je ze zelf hebt gemaakt.

Mijn vriendin Mirella is bakker en die heeft me een recept gestuurd dus ik ben er maar aan begonnen want ik moest toch banketbakkers room maken omdat Craig graag tompoes als toetje wilde gisteravond.



Erg lekker en goed gelukt maar als ik dus in Volendam woonde en het lekker vers kon kopen dan begon ik er niet aan want JEEMIG zo'n troep overal, je bent er wel een paar uur zoet mee.

Mirella maakt ze zelf en verkoopt ze ook dus bij deze: een aanrader. 


Mmmm zoet...



Ondertussen kregen we een email van het kinderdagverblijf om alle ouders te adviseren dat kinderzeer de ronde doet en gaarne even kennisgeving sturen als je kind het heeft meegenomen.

Vier dagen eerder was hij daar, hij gaat maar een keer in de week op donderdag, en maandag middag kwam die email. Een uur na die email had ie opeens overal blaasjes.
S'ochtends om 5 uur had ik al de mobiele huisarts gebeld nadat Casey de hele nacht heeft gerommeld en om 6 uur zat die hier aan tafel een recept voor antibiotica te schrijven omdat ie ooronsteking had geconstateerd.
Dus dit kreeg ie er later in de dag bovenop.


Hij is de hele dag erg vervelend geweest en soms is ie gewoon boos en wil graag huilen maar dan willen de tranen niet komen haha.
Zie voorbeeld hierboven.


En opeens is ie weer goed, als ie een nieuw speeltje krijgt.

Hij ziet er niet uit... Corey heeft het ook gehad rond die leeftijd maar niet zo erg als Casey het nou heeft.




Toen hij wat opknapte en niet meer besmettelijk was zijn we de zon en frisse zeelucht gaan opzoeken.
Scott en Corey gingen vissen terwijl wij de speeltuin gingen verkennen.





Vandaag was weer een perfekte winterse dag.
Vanochtend een rondje rennen met de buurvrouw om kwart voor zes in de vrieskou met een dikke trui aan en om 11 uur op bikini genieten van een leeg stuk strand.



Casey gaf aan dat ie van al z'n kleren af wilde. 
Nou toe dan maar.





No comments:

Post a Comment