Casey was vorige week jarig.
Bernice en Andrew kwamen twee nachten slapen.
Scott kwam pas laat thuis die dag, die was een paar dagen in Sydney, dus moest Andrew mij helpen de avond ervoor om de keuken voor Casey te bouwen.
Hij vroeg al een hele tijd om een keuken en er moest absoluut een magnetron en een oven in zitten.
Blij dat ie was!
Ook wilde hij zijn eigen bezem en dweil enzo hebben.
Dit gaat helemaal de goede kant op met hem!
Ameeka en Amelia van Cees en Roz kwamen op visite met kinderen en man.
Asher van Mik en Daniel.
Milly met Jett.
Hij wilde heel graag zijn nieuwe dweil gebruiken.
Corey deed het voor.
Ja goedzo, ga maar lekker spelen jullie, mij hoor je niet klagen. Ja WEL goed doen he!!
S'middags kwamen Fran en Eric en ons buurjongetje Toby, dus weer taart.
Hij was erg lekker. Ik had er allemaal appel stukjes in met een beslag van boter, ei. suiker, vanille en een klein beetje zetmeel.
Die was ook lekker.
Wat doe je met een banaan die slap wordt waar je geen trek in hebt?
Beetje cacao erdoorheen prakken.
En een klodder slagroom erop.
Ik heb 5km door het grote park gerend met Sammi maar ik denk dat dit haar laatste keer was.
Dat rennen dat gaat al langzamer.
Ik moet er voortaan maar een goed uur voor opzetten en meer lopen dan rennen want ze redt het niet meer.
Halverwege springt ze wel in het meer om af te koelen maar het geeft niet meer. Ze wordt echt oud.
Ze heeft de hele middag geslapen.
S'avonds gezellig bij Craig en Kerrie op visite.
Ze hebben een nieuwe hoek gemaakt voor hun barbecue, is heel netjes geworden.
Zou ie lukken?
Ja netjes.
En vooral lekker!
We hadden visite voor snert en appeltaart.
Met een hele zachte vulling van creme fraiche, citroen, amandelmeel, boter, ei, vanille en suiker, maar niet te veel.
Gezellig samen werken.
Een uur hierna ging me laptop dood. Godverdegodver...
Heb wel alles van de harde schijf kunnen overnemen maar moest aan een nieuwe laptop.
En een dag kwijt met kloten met dat ding.
Alles opnieuw installeren, alle software voor me werk enzo.
Het ergste is, de halve dag dat er niets op me buro stond werd ik gewoon misselijk elke keer als ik die lege plek zag.
Dat is toch wel erg hoor.
Soms zou ik wel even terug willen naar de tijd dat we geen computers en mobiele telefoons hadden.
Maar aan de andere kant... toch maar niet.
De eerste paar jaar dat ik hier woonde had ik alleen kontakt met mijn familie en vrienden via de post.
Bellen kostte een tientje per minuut, mobiel had nog niemand en computers ook niet.
Een pot met ballen en sudder kip maakt alles weer goed.
En een doos vol spulletjes van mijn moeder en Helen maakt alles nog eens een keer goed!
Casey zijn kamer ruikt weer naar Helen d'r was van al Bryan z'n kleertjes, heerlijk.
Brok in me keel.
Prettig weekend !
No comments:
Post a Comment