Een avond in Brisbane, we hadden afgesproken met mijn oude collega's.
Wachten op het vliegveld in Brisbane, we gaan naar Bali.
Legian in Bali.
Elke ochtend vroeg ontbijt buffet in het restaurant in ons hotel, wachten tot de ochtend storm voorbij is.
De mensen in Bali zijn heel erg (bij)gelovig, ze zijn een hele dag bezig hun Goden de behagen; hun geloof is Hindoeisme.
Karma en reincarnatie.
Dat merk je goed in hoe de mensen met elkaar omgaan, ze zijn vredelievend.
Er zijn honderden tempels in Bali waar ze hun Goden aanbidden en ze zijn er elke dag mee bezig door middel van allerlei rituelen en ceremonies.
Hun hele leven dag in dag uit proberen ze die Goden te behagen.
De hele dag zijn mensen bezig met het vouwen van bananenblad, om daar elke ochtend bloemetjes en wierrook in te stoppen en dat wordt overal op straat neergelegd, echt overal. De hele dag worden daar schepjes of stukjes etenswaren bij gelegd.
Onze gids vertelde ons dat alles dat ze zelf eten ook in dat bakje moet, en wel voordat ze zelf een hap hebben genomen.
Vervolgens wordt daar op straat een hele dag op gelopen en gereden, het ligt overal verspreid aan het einde van de dag.
De ratten hebben het daar rijk want die Goden komen natuurlijk niet maar de ratten wel. Ik heb er wat zien rennen die er heel dik en verwend uitzagen!!
Hygiene is een woord dat geen betekenis heeft. Het is overal vies en dat vinden ze best.
In Kuta waar alle winkeltjes enzo zijn zitten ze allemaal voor hun winkeltjes te kleppen terwijl het binnen vies en overhopig is, ook in de beauty salons.
Gezellig een hele dag met z'n allen op hun stoepje zitten, smeken aan de toeristen of ze naar binnen komen voor een massage maar een van de 10 vrouwtjes zal niet even naar binnen gaan om op te ruimen of schoon te maken.
Elke keer als Casey ergens naar de wc moest dan begon hij te koeren en moest ik hem er met een rotvaart weer uit duwen voordat de inhoud van zijn maag uit zijn mond kwam spuiten.
Het strand rondom Kuta is ook vies met vuilnis overal dus na een loopje op dat strand zijn we daar niet meer geweest.
Gelukkig was het hotel wel schoon en het eten was er goed. We hebben ook goed gekozen met restaurants en we zijn allemaal gezond gebleven gelukkig.
De beruchte 'Bali belly' (diarree) waar velen grote verhalen over hebben, heeft ons niet te pakken gekregen.
Bezoek aan een tempel bovenop een berg.
Uit respect voor de Goden moet je verplicht een sarong ombinden, die worden uitgedeeld bij de poort.
Deze banaantjes waren heel erg lekker, we hebben een zak vol gekocht.
Weer even storm, gieten keihard een uur lang.
Bij een koffieplantage op bezoek.
Corey mag helpen koffie roosteren.
Ze hebben er ook Luwak koffie.
Dat is een delicatesse (!)
Het beestje hier onder is een Luwak en die eten de koffiebonen en poepen ze weer uit.
Die uitgepoepte bonen worden dan gewassen en geroosterd en het schijnt dat omdat ze eerst 'verteerd' zijn door die Luwak, ze heel lekker zijn.
Scott heeft een kopje Luwak koffie (catpoochino) besteld... mij niet gezien.
Hij vond het lekker!
De poep.
Onze gids, Wayan, heeft ons een hele dag overal mee naartoe genomen rondom Ubud, 12 uur lang waren we op pad en we hebben ons geen moment verveeld.
Hier liggen wat van die bananenblaadjes met al het moois en lekkers voor de Goden.
Het is al flink vertrapt.
Zo daar midden in het pad.
De rijstvelden.
Aap-God krijgt ook bloemetjes en eten.
Aapies kijken.
Ze zijn heel stout!
Ons hotel.
Daar zitten Scott en de kinderen, die wachten op me, we hebben elke ochtend een ontbijtbuffet.
Wij zijn altijd de allereersten, heerlijk is dat, lekker rustig.
We zijn een dag naar Uluwatu geweest want daar wilde Scott graag surfen.
Ik heb met de jongetjes bij het zwembad van een hotel bovenop de berg gezeten, twee uurtjes voor $50 dollar!
Wie zei dat het in Bali goedkoop was?
Daar gaan ze weer, nog meer bloemetjes en wierrook.
Aan de rand van het zwembad kon ik Scott zien in de golven.
Daar gaat hij.
Een loopje naar beneden om te kijken waar Scott door de grot heen naar de golven is gezwommen.
Hij is niet blij want hij zwom met zijn ogen dicht naar de bodem van het zwembad totdat hij er met zijn mond tegenop knalde.
Niet slim natuurlijk.
Groot stuk uit zijn voortand!!!
(We zijn deze week bij onze tandarts thuis geweest en het is weer netjes gemaakt gelukkig)
Hier zwem je doorheen om bij de golven te komen.
Nog een tempel vol met stoute aapjes.
Vlooien zoeken, leuk.
Vanuit de auto van onze gids genomen.
Het is echt een puinhoop daar in alle straten.
Chaos, stank en troep.
We waren vroeg in de ochtend naar Kuta gegaan dus de bakjes waren nog vers.
Achter de bakjes liggen kleinere bakjes met gekleurde rijst.
Schijnt dat de Goden van kleuren houden.
Na een lange wandeling door de straten van Kuta (want het strand is vies en je wordt er lastig gevallen) terug naar ons hotel, met al die stalletjes aan elkaar vast, hadden we het helemaal gezien en we zijn de laatste twee dagen bij het hotel gebleven.
Je wordt er zo enorm lastig gevallen... ze verkopen allemaal dezelfde shit en ze proberen je bij elk stalletje erin te sleuren en het wordt ECHT vervelend na een half uur.
Zelfs Casey begon boos te worden want ze trekken de kinderen er ook in, hij riep steeds heel boos 'NO !! I already have a Nike bag!!!"
Want ze zagen dat hij een Nike tasje had dus ze grepen hem steeds en riepen in zijn gezicht "Nike! Nike! Nike!!"
Er rijden heel veel brommers en auto's door die kleine straatjes, ook gewoon op het voetpad, ze geven er niet om.
De uitlaatgassen en 'normale' stank overal dat kun je maar even verdragen en dan ga je je ziek voelen na een dag of twee daar vertoeven.
In ons hotel galmde het hoesten van de gasten door de gangen s'nachts, zo ook vanuit ons appartementje.
We voelden dat onze longen het zwaar te verduren hadden daar en toen we thuis waren, was het meteen over.
Lekker veilig.
In ons hotel was het heerlijk rustig.
Onze menig over Bali is tweezijdig; mooi en vredelievend, vies en chaotisch.
Het ligt eraan welk deel je bezoekt.
Het was een mooie en leuke ervaring, Corey waardeert zijn eigen leven nog meer dan voorheen en wij ook!
Blij dat we weer thuis zijn, ik hoeft dit land niet meer uit.
Bij thuiskomst een grote doos vol kado's van Peter en Camilla en Pijten Yvonne en Tiny!!
Mooie feestdagen allemaal !!
No comments:
Post a Comment