06-10-2017



Jeezesjeezesjeezes daar gaan we weer... die jekker is toch wel een van de ergste dingen die je in huis kunt halen.
Bij de deur hadden we een lelijk stuk met twee lagen tegels en dat moest er echt uit.
De tegelzetter houdt wel van lawaai en deed het met plezier.


Praat je over lawaai... zijn busje hoor je ook vijf straten verder aankomen haha.


Weer overal stof.



Voorbereiden op morgen.



We moesten alle plinten schilderen.


En toen werd Scott ziek.
Hij was al grieperig maar bleef gewoon werken toen stond hij donderdag 12 uur lang in een ijskoude operatiekamer te werken en dat heeft hem de das om gedaan.

Terwijl Kev en Chris binnen werkten heeft hij vrijdag de hele dag dag buiten geslapen.



S'avonds moesten we naar de kerk want Corey en nog wat kinderen hadden het vormsel.
Dat werkt hier allemaal heel anders dan bij jullie, ook al is het ook gewoon in de Katholieke kerk.
Ik snap er helemaal niks meer van want ze hebben het een paar keer veranderd ook de afgelopen jaren dus communie en vormen dat is omgedraaid en er komt nog het een en ander bij.

Het is ook lang niet zo leuk en feestelijk als bij jullie en de school heeft er bijna niks mee te maken.

Toen Corey z'n klas het deed in zijn vorige school, hebben een heleboel ouders er vanaf gezien omdat onze pastoor een hele akelige vent was.
Hij zei vreselijke dingen over mensen die niet Katholiek waren, en veel kinderen hadden ouders waarvan er maar eentje Katholiek was en de ander niet, net als ons, want Scott is niet gedoopt.

Hij had zelfs gezegd tegen de hele groep ouders tijdens de informatie avond "het kind mag niet naar de (verplichte) lessen gebracht worden door een niet-Katholieke ouder want ik zie geen reden om met een niet-Katholieke ouder te spreken."
Hij was ECHT van de oude stempel. En hij zei nog veel meer dat niet door de beugel kon.
Onze kinderen moesten een paar maanden lang elke week zijn 'lessen' bijwonen en als ze door ziekte ofzo niet konden komen dan moesten we een brief ondertekend door de huisarts aan hem geven.
We zagen het niet zitten om zijn waanzinnige kijk om de wereld te accepteren en hem vrij spel te geven om dat aan onze kinderen te leren.
Dus heel veel kinderen hebben het overgeslagen.

Iemand die veel wijze uitspraken heeft maar die ik niet bij naam ga noemen heeft me vaak gezegd: "ik geloof in God maar niet in zijn personeel" en in dit geval ben ik het daarmee eens.

Nou ja, een lang verhaal kort; de kerk die bij onze huidige school hoort heeft een hele leuke pastoor en de mevrouw die het hele zootje regelt is ook heel aardig en die boden een versneld programma aan voor de kinderen die het allemaal overgeslagen hadden en op vrijdag avond was het vormsel en zondag ochtend tijdens een mis kregen ze hun eerste communie.

Bernice en Andrew kwamen het hele weekend en gelukkig is Andrew Katholiek want er moest iemand naast Corey staan die Katholiek was en het mocht niet een van zijn ouders zijn.



Casey neemt ook foto's met zijn 'camera'.


Na afloop GROOT feest met Bernice en Andrew allemaal in onze pyjama in het kantoor gepropt omdat het huis half betegeld is.


S'nachts moest ik de dokter bellen voor Scott want die werd al zieker.
Dat is dus longontsteking geworden en die hebben we drie dagen niet meer gezien want hij kon het bed niet uit. Hij kon geen vijf minuten wakker blijven.
Zo ziek heb ik hem nog nooit gezien. Hij kreeg hele zware medicijnen waar hij daarna nog een week lang ziek van is geweest in zijn maag.


Pannekoeken voor ontbijt gezellig buiten.


Kev was er zaterdag ochtend ook weer vroeg.


Andrew en Bernice hebben moerbeien gebracht van hun eigen boom en daar heeft Bernice een taart van gemaakt.


Loopie, effe frisse lucht.



Zondag ochtend eerste communie.
Scott lag nog op bed.


Na drie dagen lang slapen op bed heeft hij nog een paar dagen niet kunnen werken, hij kon niet eens rechtop staan. 

Casey ook in de lappenmand met oorontsteking, het bleef maar doorgaan.

Gelukkig mag je hier meteen bij de dokter komen met je zieke kind en krijg je meteen een papiertje mee voor antibiotica dus hij was binnen een dag weer beter, net als Corey de week ervoor.

Dat gesodemieter bij jullie dat je steeds weggestuurd wordt met niks dat is toch wel barbaars en gemeen.
Die rot opmerking van sommige huisartsen "ja ik weet het, dit is heel erg maar dit moet je gewoon uitzieken" en dan zit je daar met je huilende kind met een oorontsteking.
Ik hoor het zo vaak, en ik snap echt niet waarom dat zo moet.


We hebben Scott eventjes in de zon gezet maar dat was ook niet van lange duur...


...want hij moest weer slapen.


Het was schoolvakantie twee weken lang en Annette had een klim avontuur geregeld voor Corey en Alana, op Mount Tamborine in de bomen.



Wij zijn gaan graven voor vulkanische stenen, thunder eggs. Je moet keihard werken en graven en voor een bepaald geluid luisteren als je erop tikt want de ene 'steen' is de andere niet. Sommige stenen zijn gewoon stenen en hier en daar vind je een donder ei.

Die snijden ze dan open met een machine en de binnenkant is meestal mooi.

We hebben een paar kleintjes mee naar huis kunnen nemen.



Lunch bij een Nederlands winkeltje.




Casey en zijn lieve school vriendje Gavin.


Scott was weer een beetje levend.
We gingen logeren bij Dirk en Jenny dus daar kon hij ook relaxen.


Hier zat heerlijke verse zalm in.








Daarna lunch bij Troy en Brent, voor de 40ste verjaardag van Troy.
De families van Troy en Brent waren allemaal van ver gekomen dus dat was erg leuk.


Loopje bij Burleigh met Deb en Dylan.





Even snel een liedje voordat we naar het skate park gaan.



Het wordt alweer zomers hier.


De schoolvakantie is bijna om en dan krijg je dit... hangen...


...net als de kat van Angela Knobbel haha.


Pffff minder rode wijn, meer koud drinken nou dat het warm wordt.


Vorige week trouwden Nicole en Mitch, dat was weer een hele leuke dag.


Pat en Dot waren er ook en die gaan volgende week trouwen.



Ze zouden volgend jaar pas trouwen maar hadden het verzet met de hoop dat David er nog zou zijn.
Helaas moesten we het met een foto en mooie herinneringen doen.





Omdat het in Brisbane te doen was, sliepen we allemaal bij Troy en Brent.
De kinderen zijn daar zo blij, ze worden verwend met heel veel aandacht.


En wij worden ook altijd verwend.


  



Brent zit vol met slimme ideeen. 
Hij heeft alle pagina's uit een kookboek gesneden en daar zitten de afstandbedieningen in.




Dag hoor! 





No comments:

Post a Comment