25-12-2019



Dus daar zaten ze weer, de Bossies aan onze tafel een maand lang!
Jeetje hoe blij kan een mens zijn.

Na drie dagen al een brok in ons keel omdat er ook weer een eind aan komt, een hele maand lang dat brok wegslikken en zoveel mogelijk genieten van elkaar en dat is weer goed gelukt.


De kinderen zijn toch zo gek op hun neefje Jamie.


Een loopje naar het park bij ons in de buurt.



Ze hadden lekkers mee voor ons!



Gelukkig zit dat glas ertussen, hij had er ook zin in.


Corey is nou life saver en heeft als vrijwilliger samen met Scott dienst een keer per maand.

Het was voor Jamie de eerste keer dat hij zand voelde.






Rugby kijken bij vrienden thuis, Jamie vond het best bij Nicky op schoot, meteen goed.






Ons zitje voor de deur op zondag middag is altijd even gezellig.


Scott en Peter kwamen even later met een taxi, die hadden kaartjes voor de V8 Supercars race gekregen, die hebben een leuke middag gehad, met trommelvlies schade zeker weten.







Samen Casey uit school halen.




Alle aandacht op school.



We gingen een weekje naar Kingscliff, een uurtje van ons huis. Het is er aan het strand nog net als in 1980.









Een spelletje lawn bowls.





Lawn bowls wordt voornamelijk door oudjes gespeeld met een wit pakkie aan.


Een macadamia boerderij waar je zelf de nootjes mocht zoeken en kraken.









Byron Bay.






Vrienden 💗


💗💗💗




We hadden een bubbelbad op ons balkon.



We gaan vissen.




  

Op de terugweg naar huis een koppie met Jannig Snoek en Malcolm.


Loopje bij Rainbow Bay.








Thuis komen is ook weer erg lekker.


We brachten vriendjes naar school.



Op visite bij Tina en Thomas in hun splinternieuwe huis.


Een boswandeling van een paar kilometer naar beneden en weer omhoog in de bergen  voordat we de kinderen uit school halen.







Een paar dagen later was dit allemaal afgesloten voor kilometers rondom, vanwege de bosbranden.


Het is echt vreselijk eng wat hier allemaal gaande is in het land op het moment.

Ik kan nou wel foto's van brand gaan laten zien maar het is al bij jullie op het nieuws geweest.
Hier durven we het nieuws soms niet meer aan te zetten.

Op deze foto zie je een helicopter die water uit een zwembad schept bij iemand in de achtertuin, om de brand te blussen rondom het huis.
De dammen in het binnenland zijn grotendeels droog, dus proberen ze het zo.



Deze foto is bij mijn schoonmoeder uit het raam genomen, de bergen achter haar huis stonden in brand.



En dit was om de hoek van hun huis, bij de dam die nog water bevat, dus daar werd ook water uit gehaald.


 Dit was toen we bij vrienden van ons in de tuin zaten, we hebben de mooiste zonsondergangen maar helaas is dat ontstaan door de brand en rook.


Wij zoeken elke dag verkoeling bij ons achterom in het zwembad, Jamie geniet ook.


Corey had dienst als life saver 's ochtends om 7 uur.  


Eten met buurvrienden Michelle en James en de kinderen.


Een dag bij Wet & Wild.



Ome Cees was jarig en ze kwamen gezellig bij ons eten.





Nog meer lekkers dat ze mee hadden, taai taai.
Lekker dopen in mijn koffie.



Wat is ie toch lief.
Echt aldoor lief, elke dag de hele dag.
Ik heb nog nooit zo'n makkelijk kind ontmoet.



Daar gaat ie met zijn krukkie!
We hoopten dat hij hier los zou gaan lopen maar hij vond dit veel leuker.


Met Milly.


We brengen Corey naar drumles.


In Surfers Paradise een ijsje eten 's avonds, mensen kijken.


Ze hebben Corey z'n kamer, ze passen er precies in alle drie.
Met z'n allen Jamie op bed leggen.



Op visite bij Lu en Jan Molenaar op Mount Tamborine.



Kijken bij de pelikanen, die krijgen elke dag om half 2 vis afval en gaan netjes in de rij staan een kwartier van te voren.













Corey mag ook 'water safety' doen, helpen met de kleine kinderen bij de surfclub.


En Scott helpt ook graag.




Een zwembad vol kinderen.


Met Mark en Nicky, de ouders van Corey z'n vriendje Josh.



Als Corey 's ochtends hoort dat Jamie wakker wordt dan heeft hij hem meteen op zijn arm.




Bij Miami.





De laatste avond...


We houden van elkaar, erg veel.


Afscheid nemen van Scott na het ontbijt, hij gaat werken.
Peter begint al te snotteren.




Oe wat is dit erg.


Nou, nog effe Life Saver Peter hahaha



We brengen Casey naar Michelle zodat Corey en ik de Bossies naar het vliegveld kunnen brengen.
Groot verdriet nou al.






Nog even wat eten op het vliegveld, eten door een groot brok in je keel wegslikken. Gatver.


Lachen door de tranen heen.


Het is effe erg stil zo.


De dag erna zat deze jongen op de rand van het bad, hij is ze net misgelopen!



Ik kan Jamie z'n stoeltje nog niet wegzetten, nog effe wachten.


Gelukkig had ik de dag erna een leuke lunch voor de verjaardag van Michelle en Lence.



En Nicky kwam met bloemen omdat ze wist dat we verdriet  hadden dus wilde ze wat liefde komen brengen.


Casey schreef erover op school.


Gelukkig hebben we nog wat advocaat spekjes...


En toen begon de kerst drukte.
We hadden wat optredens met ons koor, dat was erg leuk.








De beste wensen allemaal!




No comments:

Post a Comment