De zomer is nog lang niet voorbij, het wordt alleen maar warmer.
Het is heerlijk om de kinderen een paar weken thuis te hebben van school.
Gezellig bijpraten en eten en drinken bij vrienden.
We waren weer bij Lence en Chris uitgenodigd voor kerst avond en Lence houdt van traditie dus de kalkoen stond ook weer klaar.
Eerste kerstdag was het weer erg vies maar dat vond niemand erg want we hadden regen nodig.
We reden naar Mount Tamborine waar de hele familie bij Lu en Jan kerst vierde.
Tweede kerstdag sliepen we in een mooi hotel in Brisbane met de kinderen, we hadden zin om twee dagen rond te lopen in de stad om daar de kerstsfeer te proeven.
St Stephens Cathedral, waar mijn opa en oma vroeger met het gezin elke zondag zaten.
Het oorlogs monument in Anzac Square
En weer genieten thuis aan de Gold Coast.
Corey mocht ook een liedje drummen tijdens het concert van zijn drumleraar.
Met buurvriendinnetje Evie.
Dikke slikker!
Zo zijn ze de hele dag...
Moeders uitje.
Na de kerstdrukte 's avonds in het lege winkelcentrum, alles weer heerlijk rustig.
Craig houdt van thema's... bedakke altijd!
Mafia en criminelen dit keer. Waarschijnlijk omdat Craig tegenwoordig bovenaan de ladder staat in zijn werk bij de politie in georganiseerde misdaad.
Scott ging als Chopper Read, een beruchtje Australische crimineel die in de gevangenis zijn eigen oren eraf heeft gesneden.
Wat ziet hij er vies uit he!!
De junk die tegenover ons woont had wat gasten op zijn stoep staan toen wij er bij onze naaste buren in liepen voor een biertje en ze keken Scott aan alsof hij een van hun was!
Zo van "je moet hier wezen hoor gabber!"
Nieuwjaars dag hadden we hier een bbq met vrienden.
Af en toe ook normaal eten...
Er is toch niks lekkerders dan ouderwetse gakballen.
Uitwaaien op het strand... en ze kunnen nooit vijf minuten van elkaar af blijven, meteen sodemieteren.
Scott heeft geen zin in gesodemieter vandaag.
Zit je lekker??
Boefie de kat is er nog steeds, elke dag is het weer een verrassing dat ie nog leeft.
Effe serieus... alletwee de kinderen zijn bij vriendjes en Scott is er ook niet.
Zo stil!!!
Ik heb geen werk en niemand heeft me nodig. Dit is wel lekker, ik ga buiten liggen!
De familie was hier voor een bbq en Roz vroeg of de buren naast ons leuk waren.
Ik zeg ja hoor, het zijn Chinezen en we zien ze niet echt, ze blijven binnen.
Julie werkt bij de HSBC bank.
Roz zegt "o dat is denk ik onze Julie!"
Blijkt dat Julie ze al jaren helpt bij de bank. Dus ik stuurde Julie een berichtje en binnen twee minuten stond ze met chocolaatjes voor deur.
Toen ze achterom kwam zei ze meteen tegen Ameeka: "Hee wij zaten in de klas samen op school!!"
Ze zat bij mijn nichten Ameeka en Amelia in de klas op high school 30 jaar geleden haha en ze wist al die jaren niet dat Cees en Roz hun ouders waren.
Je zou denken dat ze misschien de link wel had opgemerkt want de naam Lautenschutz hoor je hier niet elke dag.
Weet je wat dit is?
Dit is mannenwerk.
Ik heb al zo erg vaak ruzie gehad in de auto omdat Scott graag blijft rijden totdat zijn benzine op is.
Net op het nippertje elke keer.
En toen de aardappelen op stonden kreeg ik een belletje of ik effe een kannetje met benzine kon komen brengen.
Vloekend ben ik heen gereden.
Het zal de laatste keer niet zijn...
Met dat ik aan de computer ga zitten komt hij even om een praatje.
Gezellig ventje.
De branden bij ons zijn goed geblust na nieuwjaar, jongejonge wat een regen.
Zwembad overstroomd binnen een paar uur, snel de pomp aan toen we wakker werden.
Het stadion bij ons om de hoek (waar we over een maand naar het Queen concert gaan).
Lekkere ouderwetse hap maar weer met dit weer buiten.
Airco aan, doen we net alsof het koud is.
Gezellig, veel aanspraak vandaag.
Gelukkig klaarde het weer op voordat de schoolvakantie voorbij was.
Casey is niet net als mij en Corey, hij sprong zonder te denken van de 3 meter en liep daarna meteen naar de 5 meter en sprong daar ook meteen vanaf.
O hij vindt mijn nieuwe stofzuiger heel leuk, dit is handig.
Corey en ik hadden een avondje uit samen.
Eerst een uur op de snelweg liedjes gezongen in de auto en toen uiteten en een musical in Brisbane.
In het Duitse restaurant kreeg je een hoedje en dan moest je ook op de foto.
Lachen als boeren met kiespijn...
Laatste uitje voor Casey, school begint morgen weer voor een heel jaar.
Casey is van school veranderd.
Nog steeds in een Katholieke prive school maar iets verder van huis omdat je hier voor hetzelfde geld veel meer krijgt.
Ze hebben een eigen zwembad en vanaf de derde klas leren ze een instrument te spelen en nog veel meer.
Bye bye Brisbane!
Drie dagen nadat school begon gingen Scott en ik met zijn werk naar Japan en Bernice en Andrew kwamen bij ons thuis slapen om voor de kinderen te zorgen.
Dit wisten we pas een paar dagen voor de kerst.
Ik kreeg een week voor vertrek een grote koortsuitslag op mijn kin, dat heb alleen gehad als er wat ergs was zoals me vader dood enzo, dus de stress van zomaar effe me kinderen achterlaten kwam er zo uit.
De kinderen waren in goede handen hoor maar wij zijn nooit weg van de kinderen dus het idee moest effe inzinken.
Zondag avond laat op het vliegveld in Sydney waar we overstappen en Scott heeft zoals altijd werk te doen.
Ik vermaak me wel met mensen kijken.
Van 6000 collega's werden er 45 naar Japan gestuurd met partners, omdat ze de beste resultaten hebben geleverd het afgelopen jaar.
En Scott is er daar ook een van.
In deze groep kon je voelen dat ze allemaal oprechte passie voor hun werk hebben.
Dat moet wel anders kun je er je hart en ziel niet aan geven.
We mochten vier nachten op het eiland Okinawa verblijven, in een heel mooi hotel.
We zijn drie volle dagen van 's ochtends tot 's avonds bezig gehouden met tours en onze eigen reisgidsen en fotografen.
Dus ik heb niet veel foto's hier, die komen nog van het bedrijf dus volgende keer laat ik er nog wel een paar zien.
Er was een gala avond waar ze allemaal in het zonnetje werden gezet om ze te bedanken voor hun inzet.
Dit drinken ze gewoon...
Okinawa was adembenemend mooi, en wat een kleurrijke geschiedenis!
Ons gezelschap was ook onvergetelijk; leuke en interessante managers en collega's uit Amerika, Singapore, Maleisie, Nieuw Zeeland, India etc.
En toen vlogen we over Mount Fuji naar Japan, waar Scott en ik er zelf nog drie nachten bij hadden geboekt in Tokyo.
We hadden een kamer op de 'executive level' van het hotel op aanraden van Annie, de dochter van wijlen Hein de Koe en Aaf Burger die hier in Australie woonden.
Annie sliep hier vaak voor haar werk als accountant en haar advies was dat op deze verdieping het uitzicht beter was en dan mocht je ook elke avond gebruik maken van de executive lounge waar eten en drinken voor je klaar staat.
Dat was een super tip.
We hebben in Toyko in drie dagen 75 kilometer gelopen dus effe zo zitten elke avond in ons eigen hotel dat was best lekker.
Het is hier zo ongelovelijk schoon, dit heb ik nog nooit meegemaakt.
Zelfs hier tijdens een festival ligt er plastic op de grond zodat die niet vies wordt.
De hele stad was goudschoon, er liep zelfs een mannetje met een stofzuiger op de trap in de metro ondergronds.
Ik heb niet een viese wc gezien ook.
De mensen zijn heel erg beleefd en iedereen ziet er netjes uit, ik heb geen enkele sloddervos gezien!
Duizenden mensen lopen kalm rond overal en niemand loopt tegen je aan of praat luid of gaat je voor.
Ik ben echt diep onder de indruk.
Chinezen en Japanners, allemaal hetzelfde dacht ik automatisch. Dat is dus niet het geval.
De Imperial Palace in Tokyo.
Dit is het keizerlijke paleis waar eeuwenlang Japanse keizers woonden.
Het is gebouwd rond 1457.
Rond de tweede wereldoorlog was het bijna volledig verwoest door bombardementen maar het is snel weer opgebouwd en vanaf 1968 kwam het paleis weer in gebruik.
Het ligt in een prachtig park.
Wat een drukte... en toch blijft iedereen kalm.
Onderweg naar huis zat er een ploeg brandweermannen uit Canada bij ons op het vliegveld in Sydney, die waren gekomen om te helpen met de branden die we nog steeds rond Melbourne en Sydney hadden.
Thuis komen is leuk!
"Corey wil je me even kietelen?"
Afgelopen zaterdag zijn we met vrienden naar het concert van Queen en Adam Lambert geweest.
Het was in het stadion bij ons om de hoek, erg handig.
Helemaal geweldig waren ze, geen woorden voor.
Corey is in de ban.
Tot de volgende keer
Wat een uitgebreid verslag weer! Heerlijk om te lezen!
ReplyDelete