Wat zal me Noompie blij zijn als me Pijt weer terug is.
Maar het ging erom spannen begreep ik, wie de lekkerste gehaktballen maakt.
Nog een dagje Surfers Paradise, de dag voor hun vertrek.
En de allerlaatste dag is aangebroken... we gaan nog even bij Broadbeach het strand op, een paar uurtjes voordat we ze naar Mount Tamborine brengen om hun koffers in te pakken waarna Cees en Roz ze naar het vliegveld brengen.
Tiny gaat nog effe joggen met Corey.
Nog even vrolijk, over een uur of twee is het weer huilen geblazen.
We zullen nog effe uit ons dak gaan voordat het gewone leven weer begint.
Haar exacte woorden: "Ellup Petra Braan ik kom eran oor!!"
De pijtjes hadden een rustgevend effect op Casey, hij viel altijd in slaap bij ze op schoot.
Hij ken niet dicht! Met geen mogelijkheid!! Zelfs niet met me gat erop dat zeker weten twee keer zo groot is als toen ik aankwam.
Niet hoor Pijt valt wel mee hoor.
Alles maar weer effe overnieuw dan.
Daar begint het gesodemieter weer, snotterdesnotter...
Oe ik heb er weer een knoop in me maag van, wat is het afscheid toch altijd verdrietig.
We missen jullie al Pijtjes, we zijn weer erg blij dat jullie weer op kraamvisite zijn gekomen.
No comments:
Post a Comment