Ik ben nog wat bedankjes tegoed want mijn Pijtjes hadden zelf kadootjes meegenomen en ook kado's van andere mensen.
Dus de mensen die ik nog niet persoonlijk gesproken heb, heel erg bedankt: Buur Henny en Fred, de buren van Pallasplantsoen en mijn peet vader en moeder Tiny en Piet Jozef.
We hadden nog wat meer foto's gekregen van de fotografe, van toen Casey 10 dagen oud was:
Met Halloween gingen we met Deborah en Dylan en de drie kinderen van haar vriend Phil langs de deuren in onze wijk, 'trick or treat' en ze kwamen met tassen vol snoep weer thuis s'avonds.
Bij jullie gaan ze niet langs de deur met Halloween, alleen met Sint Maarten maar hier doen ze niet aan Sint Maarten en halen ze snoepjes op met Halloween.
Casey 15 weken.
Nou begint Casey op zichzelf te lijken.
Corey 15 weken.
Corey
Casey
Ik ben even terug in de tijd gereden vandaag, naar 2 jaar geleden.
Vanmiddag had ik een afspraak bij onze vorige huisarts, om de hoek van het huis dat we voor dit huis hadden laten bouwen.
Zij had toendertijd wat moedervlekken weggehaald bij me en omdat ze het zo netjes had gedaan wilde ik best een rit van 100km maken om nog wat moedervlekken te laten verwijderen, ik durfde het niet aan met een nieuwe dokter die ik niet ken.
En ze is erg lief dus het was leuk om haar weer te zien. Een grote knuffel kreeg ik en ze pinkte een traantje weg bij het zien van onze baby.
Maar goed, dat was dus het huis van de Troys, waar we zoveel plezier hebben gehad en waar Corey met zoveel liefde is opgevangen toen door familie omstandigheden zijn jonge leventje op z'n kop werd gezet.
Tijden veranderen, voor de een ten goede, voor de ander ten kwade.
We missen onze oude straat heel erg en de buren allemaal ook maar we zijn heel dankbaar dat we weer een mooie plek hebben gevonden met weer leuke buurvrienden.
En onze Troy is ook weer gelukkig. Ook al zien we hem niet meer elke dag, zijn we nog steeds dikke vrienden en we spreken hem vaak.
De andere Troy, T-1, is naar Sydney verhuisd voor zijn werk, dat is 1000km hier vandaan. Corey vraagt nog vaak naar hem, maar net als met de andere 'vervelende' dingen in zijn leven, geven we er maar een draai aan. Hij mist hem wel.
Hij hoeft de last van anderen nog niet te dragen, hij heeft al genoeg gezien en gehoord.
Er zijn nog genoeg mensen die van hem houden gelukkig.
Links is het huis van Niels en Kylie, rechts was ons huis.
Ik had afgesproken met Kylie want die zou thuis zijn, de andere buren werkten allemaal.
Over een paar weken gaan we weer heen als Corey vakantie heeft, dan kan hij weer spelen met zijn oude buurvriendjes.
En omdat we toch in de buurt waren had ik ook met Merideth afgesproken.
Ik mis Brisbane best hoor maar het leven aan de Gold Coast daar kan niks tegenop.
No comments:
Post a Comment