12-02-2016

Ik had weer zo'n week van 'zal ik stoppen met me blog??' 

Want ik heb af en toe ECHT helemaal niks te melden.

Maar dan zou ik het foto's nemen zo missen. Natuurlijk blijf ik dan gewoon foto's nemen van ons gezin enzo, voor later weet je wel, maar heel veel andere dingen zou ik dan niet op de kiek zetten.

De meeste foto's die niet van mijn kinderen zijn, maak ik voor deze blog, voor mijn moeder en de rest van mijn familie en wie er nog meer mee wil kijken. 

En als ik dat niet meer zou doen, dan zou ik dus ook niet meer naar de mooie dingen om me heen zoeken, om een foto van te maken.
Een van me Pijtjes zei deze week toen ik mijn beklag deed: "nai niet stoppe oor want wij vinde un voigele skoit ook leuk!"
Het loopt al 11 jaar nou, en ze 'volgen' me nog steeds.

Dus ja... we zullen doorgaan... voor de belangstellenden en ook uit eigenbelang.

Dit is dus zo'n week dat ik niet veel gedaan of gezien heb.

Gewoon een beetje naar het strand in het weekend en maandag tot vrijdag s'ochtends naar school lopen (of fietsen of skate boarden) met de kinderen en de hond, rondje van 5km door het park, naar huis, wat typ werk thuis (dat begint al voordat de kinderen wakker worden en gaat verder nadat ze op bed liggen soms) en weer terug naar school. 

Werken, schoonmaken, eten koken, opruimen, kinderen naar bed. 

Saai he.
Maar wel met liefde en gezelligheid.

Ik heb zelfs geen camera aangeraakt deze week, alleen wat foto's met mijn telefoon gemaakt.

Hij is heel anders dan Corey, hij wil een hele dag eten dus als we een loopje gaan met de hond dan moet zijn lunchbox mee vol met lekkere dingetjes.

Als we bij het meertje aankomen springt Sammi er altijd meteen in.
Ze heeft last van de warmte. Haar wintervacht is er bijna af gelukkig.
Veel borstelen, lieve hellup wat een haar daar uit vandaan komt.

En s'middags halen we Corey weer op uit school.

Hun opa was deze week alweer 15 jaar weg.
Hij was ook ooit jong...

Wet zelle ze...