26-02-2016

Vorige week zijn we bij Troy en Brent op visite geweest.
Ze hebben een nieuwe keuken, het huisje is erg veel veranderd want waar die ontbijt bar nou staat was een hele muur.

Ze koken graag een heel erg lekker ook dus een leuke keuken is heel belangrijk.

Brent is een groot kind en de kinderen vinden dat natuurlijk erg leuk,

Ook maakt hij een heeeel erg lekker kopje koffie.

Corey gaat voor het allereerst op kamp!
Hij is een klein beetje zenuwachtig want hij is ook het nieuwe jongetje in de klas maar gelukkig zijn er nog een stuk of 6 nieuwe kinderen in de klassen (ze hebben drie vijfde klassen in de school) dus is hij niet de enige nieuwe.

Het was een uurtje hier vandaan aan een meer dichtbij het strand met bergen en allerlei moois om hun heen. Ze hebben heel veel leuke dingen gedaan; fietsen, klimmen, zeilen enz...

Wij gingen (zonder Corey... we hadden het moeilijk want hij is nooit weg) een loopje bij de Burleigh Hill in de namiddag om te kijken bij alle surfers.
De golven waren heel goed de hele afgelopen week.

De aankomende paar dagen is het gevaarlijk en zijn alle stranden gesloten want er is een tropische cycloon onderweg naar ons.
Die cycloon was vorig weekend in Fiji en heeft $650 miljoen dollar schade veroorzaakt en 42 doden.
Het is nou geen cycloon meer, maar verminderd naar een tropische storm maar gaat evengoed harde wind en gevaarlijk water veroorzaken.

Maar goed, tijdens dit loopje was het nog leuk.

Deze jongens wachten op het juiste moment om van de rotsen af te springen zodat een golf hun oppikt en ze snel van de rotsen weg kunnen zwemmen.

Dat klinkt makkelijker dan dat het is.

Scott doet dit ook als hij bij Burleigh surft en het blijft spannend.

Hij ziet vaak jongens met bebloede armen en/of benen en een kapotte surfplank (een paar honderd dollar weg) maar ze blijven het doen.

De andere kant, naar het zuiden.

Er zit altijd veel volk op de zijkant van de berg om de surfers te bewonderen.
En als de surfers het hele ritje hebben uitgereden spoelen ze op het strand aan en lopen ze de berg weer op, om weer van de rotsen af te springen.

Dit was echt lekker.

Zaterdag hadden we een verjaardag feestje van Asher van Ameeka (mijn nicht, de dochter van Cees en Roz)  en Daniel.

Julie van Pop.

Daniel, Scott en Rossi.

Pop. Hij is 95!

Dikke Slikker.

Zondag kwam Deb naar de surfclub want Dylan sliep bij ons zaterdag avond.

We waren snel weer weg want het water werd al gevaarlijk dus de kinderen mochten er niet in en er lagen ook overal bluebottle jellyfish (daar heb ik al eens over geschreven, ERG pijnlijk als je daarmee in kontakt komt) dus we hebben lekker een groot pakket gerookte zalm gehaald en roomkaas, rode ui en kappertjes en vers brood en hebben dat op ons eigen terras aan het zwembad gegeten.

Zandsculpturen, leuk!

Mijn camera doet raar op de selfie stand.
Maar goed, je begrijpt het wel... we hadden weer geen straf.

Scott en de ventjes hebben alles natgespletterd.
Die waren de rest van de dag moe.

Pizzaaaaaa

Bernice kwam twee nachtjes slapen.

De golven zijn nou groter, die tropische storm hangt nog een paar honderd kilometer bij ons vandaan over de zee maar omdat de lucht hier veel heter is, wordt ie weer sterker.

Ik heb wat foto's van het internet gejat die op een nieuws website stonden.

Omdat het zo erg druk is, is er ook veel ruzie in het water.
De een gaat keihard peddelen om een golf te pakken en de ander duikt er net voor dus valt de een van ze plank en mist de golf enzovoort.

Scott kwam van de week thuis en zei dat het er echt smerig aan toe ging die ochtend dat hij bij Burleigh was.
Schelden en vloeken en dreigen, niet normaal. Hij heeft zich er buiten gehouden maar het was wild zei hij.

Deze foto's stonden ook op het internet en die jongen links heeft er een hele zere schouder aan overgehouden.
Het probleem is als je je hoofd stoot of ongelukkig onder wordt gehouden. Er zijn er heel wat gered deze week en er zijn ook wat ernstige verwondingen, zelfs eentje verlamd de afgelopen week.

En Scott gaat gewoon elke ochtend om 5 uur de deur uit...
Ik ben altijd weer blij als hij weer aan de ontbijt tafel zit.

Vanochtend ging hij ook weer om kwart voor 5 de deur uit en kwam om 7 uur terug met zijn hardloop kleren aan gelukkig.
Die had hij ook meegenomen, voor het geval dat het te gevaarlijk was. EINDELIJK zal ie dan toch zijn verstand krijgen!!?
Hij zei dat hij zag hoe moeilijk sommigen het hadden dus is ie maar een paar kilometer gaan rennen.

Deze foto heeft hij met zijn telefoon genomen, je kunt niet echt zien hoe groot en sterk de golven zijn.

Een beetje uitvergroot, dan kun je zien hoe klein dat mannetje is in die golf.

Ik ben maar bij het meer gaan lopen vanmiddag. 

Lekker rustig.

Prettig weekend!