De laatste vakantie foto's met Peter en Camilla
We gingen op de koffie bij Eric en Fran en deze vogel kwam meteen op mijn auto zitten toen we uitstapten.
Ze hebben heel veel mooie vogels in hun tuin.
Thomas en Tina wilden Peter en Camilla ook weer graag zien want het was twee jaar geleden gezellig met ze, dus waren we uitgenodigd voor een bbq.
Tina had een deuk in haar bumper en Peter en Scott wisten er wel raad mee.
Met kokend water hebben ze hem er uit gedrukt, niks meer te zien!
Aan de overkant rechts achter de palmbomen is ons vorige huis te zien.
Ik mis ons mooie huis best wel en ook onze lieve buren maar we zijn gelukkig nog erg blij dat we de stap hebben genomen om dichter bij het strand te gaan wonen.
Het is alweer bijna 3 jaar geleden dat we verhuisd zijn, dat is snel gegaan.
Peter is HEEL ERG BANG voor spinnen en toen zat deze op de muur in mijn slaapkamer 's avonds laat!!
Hij geloofde me niet, maar ik heb echt nog nooit zo'n spin in huis gehad, deze is speciaal voor Peter op visite gekomen.
Casey maakt zijn grote vriend graag wakker 's ochtends.
En toen gingen we lekker drie nachten naar Coolangatta in een mooi appartement aan het strand.
Jaja Peter, je modellen kontrakt is zo goed als binnen, ze zullen zometeen in de rij staan.
In de namiddag zijn we naar de Rainbow Bay surfclub gelopen voor wat te eten.
In de verte zie je de 'stand up paddleboard' mensen in het water, dat is de rage hier.
Hier staan de afstanden op van dit punt naar allerlei plaatsen.
Daar gaan we zo wat eten.
De volgende ochtend vroeg allemaal op wieletjes langs het strand.
De mannen gaan surfen, Peter doet ook stoer mee en hij kreeg het zowaar onder de knie.
Peter heeft hier wel een kleine hartaanval gehad in het water want er kwam een grote grijze vin op hem af maar het bleek een dolfijn te zijn die even langs hem zwom en toen zelfs onder zijn surfplank door!
Camil houdt Casey leuk bezig.
Rechts is Scott, vooraan liggend Corey en Peter is achter Corey, hij stond bijna.
"Pa, wil je nou even met mij surfen?"
Peter gaat zelf even spelen...
...en Camil ook.
Terwijl Scott Corey helpt.
Daar achter die gebouwen wonen wij.
Aan de overkant van ons appartement speelde het 'echte' leven zich af...
Het was etenstijd voor de daklozen.
Links zie je ook een oranje busje, dat is Orange Sky Laundry. Een heel goed idee dat door twee jonge jongens is bedacht.
Ze wassen en drogen de kleren voor de daklozen.
Allemaal liefdadigheid.
Ze hebben er een paar onderscheidingen voor gehad en terecht.
Lekker afhaal eten vanavond en in onze pyjama eten.
Weer een mooie dag, we gaan een loopje maken de andere kant op.
Dit is in 1770 zo door Captain Cook genoemd omdat er een rif van 5km ligt, veroorzaakt door vloeiende lava van Mount Warning 23 miljoen jaar geleden.
Deze berg heeft toendertijd ook door Captain Cook zijn naam gekregen omdat hij van heel ver te zien is en een waarschuwing is voor het rif dat daar in de zee ligt.
Mount Warning ligt 45km van de zee af, het is de berg die Jannig en Malcolm van hun huis kunnen zien.
Het is het hoogste, meest oostelijke punt van Australie. Als je 's ochtends bovenop de berg staat dan ben je de eerste persoon in Australie die de zon die dag ziet opkomen.
Scott en ik zijn die personen een keer geweest, wij zijn de 4.4 km midden in de nacht naar boven gelopen, 1156 meter hoog.
Stijve benen een paar dagen lang daarna! Maar de moeite waard.
Voor de uitbarsting 23 miljoen jaar geleden was de berg ongeveer 1900 meter hoog.
Hier kijken we naar het zuiden, naar de staat New South Wales. Hier is de grens tussen New South Wales en Queensland.
Het is een heel mooi punt.
Er zwemmen ook heel veel dolfijnen, waarvan we er niet eentje op de foto hebben kunnen krijgen!
Er broeit een storm, het regent al in de bergen.
We gaan maar even terug naar ons appartement.
Dit is onze laatste middag in Coolangatta, morgen weer naar huis.
Eenmaal thuis waren we bij Cees en Roz uitgenodigd, ook weer gezellig.
Roz had allemaal lekkere dingen gemaakt.
Casey en Corey mochten weer naar school, die hebben zomaar een week vrij gehad om met Peter en Camilla op vakantie te gaan.
*Little dab* zegt ie, zodat zijn armen in de foto passen.
Op maandag nog even op visite bij Milly, ook weer allemaal lekker en gezellig.
Peter is even in slaap gesukkeld en nou werd ie wakker gepest.
We blijven lekker thuis, pijltjes gooien.
Camil houdt niet van krijt, daar krijgt ze de kriebels van.
Barry, onze kennis die in de piano winkel werkt, kwam langs met zijn vrouw Tricia, terwijl ze aan de Gold Coast waren met hun caravan.
Ze hebben van alles over de piano uitgelegd en hij heeft Corey een paar dingen geleerd.
Hij was onder de indruk van Corey en hoe goed hij het leert allemaal.
Wij waren allemaal onder de indruk van Barry want hij is zo'n man die hele interessante dingen weet te vertellen.
Het was een hele leuke middag.
Scott heeft Peter en Camilla meegenomen voor een ritje door de bergen en Hinze Dam.
Deze dam voorziet de Gold Coast van drinkwater.
De planning voor de dam was in 1947 en in 1976 was de dam compleet.
In 1976 bevatte de dam 42,400 miljoen liter en in 1989 is dit voor $42 miljoen dollar verhoogd naar 161,070 miljoen liter.
In 2008 is de bouw van het laatste projekt begonnen voor $395 miljoen dollar en vanaf 2011 bevat de dam 310,730 miljoen liter.
Dit laatste projekt is als resultaat van de droogte die we een paar jaar lang hadden en dat was best wel eng.
Toen Corey geboren was in 2006, waren alle kranen en douches langs het stand en in de parken zelfs afgesloten en ook planten water geven en auto's wassen enzo thuis was verboden want het water was bijna op.
En wat moet je dan??
Het is van het ene extreem naar het andere hier, droogte en overstromingen.
De dam muur zelf is 108 meter hoog en 1850 meter lang.
Het is ook een recreatiegebied met fietspaden, speeltuinen en gratis barbecues.
Ze zijn ook naar Natural Arch geweest.
Pas op!!
Ze was bang...
Ze gaan zoetjes aan beginnen met inpakken... nog een dag te gaan maar allemaal al een tril lippie.
Laatste ontbijt samen.
Nog even spelen...
...en knuffelen.
En daar gaan ze dan... allemaal lachen als boeren met kiespijn.
Wat een groot verdriet hadden we weer.
De kinderen huilend naar bed en Scott met twee snotterende reizigers de snelweg op naar Brisbane Airport.
Het was weer helemaal geweldig.
Koesteren.
Zo gezellig weer sandy, alleen die afscheiden zijn minder leuk..
ReplyDelete